In deze monoloog, geschreven door Michaël Bijnens op vraag van Laika, kruipt Frank Dierens in de huid van unabomber Ted Kaczynski, één van de beruchtste en meest gezochte terroristen ooit. Hij houdt een hartstochtelijke verdedigingsrede ter voorbereiding op een proces dat nog moet komen. “Hoe kan iemand zo ver heen zijn?” denken wij. Maar voor Ted is het allemaal heel logisch.


“Godverdomme, ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen. Heeft het eigenlijk wel zin om iets te zeggen?”

Een hut in een bos
ver weg van alles en iedereen
een man vertelt, zingt, danst, lacht
raast, argumenteert, provoceert
over de mens die de natuur vernielt
over het isolement dat hij noodgedwongen omhelst
over de vervreemding die technologie heet
het eindeloze geschreeuw op sociale media
over zijn verlangen naar een echte wereld
het publiek wordt jury
luistert, leeft mee, voelt weerzin, oordeelt
of niet

Laika
Laika breekt regelmatig de theaterzaal open door te spelen op locatie en maakt de afgelopen jaren furore op (internationale) theaterfestivals, waaronder Theaterfestival Boulevard en Cultura Nova. Het theatergezelschap presenteert kwalitatief zinnenprikkelend theater en is koploper in het creëren van voorstellingen die de zintuigen bespelen. Vorig seizoen was Laika in ons theater te zien met de voorstellingen: Avonturas, Landmaal en Zeemaal.

Tekst: Michael Bijnens
Spel: Frank Dierens
Regie: Jo Roets
Scenografie: Peter De Bie
Dramaturgie: Mieke Versyp
Soundscape: Steven Prengels
Kostuums: Marie Dries
Choreografisch advies: Iris Bouche
Lesmap: Benjamin Verhoeven
Productie, Techniek & Realisatie: Robin Angst, Tim Van Der Linden, Rik Van Gysegem, Anton Van Haver & Pieter Smet

Activiteit


Mogen we je een suggestie doen?

Sezgin Güleç – Wild, Barbaars & Bloeddorstig

In deze monoloog, geschreven door Michaël Bijnens op vraag van