Ravensbruck - Lucinda Ra & Stefanie Claes

De grootmoeder van Stefanie Claes verbleef een jaar lang in het Duitse concentratiekamp Ravensbrück. Dat jaar heeft haar hele leven getekend, en dat van haar dochter en kleindochters.

Ravensbrück is een woordloze en beeldende voorstelling voor volwassenen en (hun) kinderen vanaf 10 jaar. Door tekenen, schilderen, knippen, snijden en gummen ‘vertelt’ Stefanie Claes het verhaal van haar oma. Meer dan over de letterlijke betekenis van een oorlogstrauma, gaat Ravensbrück over hoe bepaalde gebeurtenissen een levenslang effect hebben in en op je leven. Drie generaties vrouwen staan centraal, want iedereen is een kind van iemand.

Aline Vervoort, de grootmoeder van Stefanie Claes, wordt tijdens de Tweede Wereldoorlog samen met haar ouders opgepakt in haar huis in Winksele. Een jaar lang verblijft ze in het Duitse vrouwenconcentratiekamp Ravensbrück. Ze overleeft die donkere maanden vol koude, honger en mishandeling, maar haar leven is voor altijd getekend door de gruwelijke oorlogsgebeurtenissen. Niets is ooit nog hetzelfde.

Als kind droomt Stefanie soms dat soldaten haar straat binnenvallen en dat ze moet vluchten. Maar het is pas op haar 16de dat ze echt beseft welk drama er zich in haar familie heeft afgespeeld en dat ze daarover gesprekken begint te voeren met haar grootmoeder en moeder. Gaandeweg wordt het duidelijk dat het oorlogsverleden van haar familie overal tussen, in, op en onder zit.

Met Mia Kermis ontwikkelde Stefanie haar bijzondere theatertaal: klein, ambachtelijk, persoonlijk en beeldend. Ze vertellen het verhaal van Aline Vervoort en de echo door de generaties heen. Als inspiratiebron voor Ravensbrück baseert Stefanie zich, naast documentaires, historische naslagwerken en interviews met trauma-experts, op gesprekken met haar (groot)moeder en flarden uit persoonlijke brieven.

"Met kleine ingrepen weet Stefanie Claes dynamiek en beweging in haar vertelling te brengen. Zo laat Claes zowel een bewakingshond als een kampcommandant dreigend blaffen naar de gevangenen. Dat doet ze door met haar vingers twee projectorfolies snel over elkaar te bewegen. Je hoort hond noch commandant blaffen en toch voel je de dreiging" (pzazz).

"Ook in het woordloze Ravensbrück drukt Claes zich uit door te tekenen, te schilderen en, net zo belangrijk, te knippen, te snijden, weg te gommen, uit te wissen en op te lichten. Ze handelt zorgzaam en discreet, met een precisie die zowel grote betrokkenheid als meesterschap verraadt." (Evelyne Coussens in De Morgen).

"Ravensbrück is een persoonlijke, toegewijde en fijnzinnige voorstelling die wat ons betreft verplichte kost mag worden voor elke jongere die Kazerne Dossin bezoekt. Weer valt op hoe delicaat Claes’ werk is: elk zuchtje of geschuifel verstoort de concentratie van het kleine gebaar." (Charlotte De Somviele in De Standaard).

"Hoe ze het fysieke spel van teken- en knutselwerk omzet in eenvoudige, vaak aangrijpende beelden, maakt indruk." (Jasper Delva op pzazz.theater).

Concept, ontwerp & spel Stefanie Claes
Dramaturgie & feedback Sofie Van der Linden, Barbara Claes en Simon Allemeersch
Lichtadvies Marlies Jacques Productie Lucinda Ra Coproductie De Studio en VIERNULVIER
Spreiding Vincent Company in samenwerking met De Grote Post, Museum Dr. Guislain en Schouwburg c o r s o
Met de steun van de Vlaamse Gemeenschap, de stad Gent en deAuteurs Met dank aan Algemeen Rijksarchief Dienst Archief Oorlogsslachtoffers